Ensanche
Pochodzenie tej klasycznej dzielnicy notuje się na rok wyburzenia murów chroniących Ciutat Vella w 1865 roku. Od tego czasu praktycznie od zera powstała mnogość budynków w stylu secesyjnym i wielkopańskim. Otwarcie wielkich ulic przyczyniła się do szybkiego wzrostu urbanizacyjnego. Ensanche stworzone zostało na wzór barcelońskiego Planu Cerdá, ortogonalne projekty z dużymi kamienicami i domami. Osiedle Ensanche złożone jest z trzech dzielnic, według klasyfikacji Urzędu Miasta Walencji: Ruzafa, El Pla del Remei i Gran Vía. Zwyczajowo, ze względu na historię części Ruzafa (do 1877 Ruzafa była osobną miejscowością) i znaczącymi różnicami pomiędzy nią, a dwoma pozostałymi, tylko na El Pla del Remei y Gran Vía mówi się Ensanche.
El Pla del Remei jest jedną z najbardziej ekskluzywnych dzielnic w Walencji. Prowadzi od ulicy Colón do Gran Vía Marqués del Turia i od ulicy Ruzafa do parku Turia. Łatwo jest zauważyć wiele budynków w stylu modernistycznym. Ulica Colón to główna ulica handlowa w Walencji, znana z licznych sklepów i domów handlowych. W bocznych ulicach, takich jak Cirilo Amorós czy Joan Jorge również znajduje się wiele sklepów. Mercado Colón jest idealnym przykładem architektury secesyjnej. Uznany jako narodowy zabytek został odrestaurowany w 2003 roku i przekształcony w luksusową galerię handlową.
Dzielnica Gran Via na planie trójkąta, którą wyznaczają aleje Gran Via Marques del Turia, Antic Regne de Valencia i Jacinto Benavente. Jest to osiedle bardzo podobne do Pla del Remei, z konstrukcjami w stylu secesyjnymi i budynkami o formie prostopadłościanu. W tej okolicy znajduje się wiele prywatnych szkół. Ulica Conde Altea znana jest z dużej ilości restauracji, chociaż w pozostałej części dzielnicy także jest ich wiele. Przy ulicy Salamanca, szczególnie na pobliskim placu Cánovas del Castillo, można zauważyć mnogość barów wszelkiego typu. Atmosfera w nocy jest bardzo ożywiona, nie ma porównania do poprzednich lat, w których licencje i pozwolenia były zabronione od określonej godziny.
Zarówno Pla del Remei, jak i Gran Via znajdują się przy parku Turia. Jego pochodzenie jest ciekawe: po powodzi z 1957 roku, której skutkiem było przelanie się rzeki Turia i zalanie Walencji, postanowiono zmienić kierunek nurtu rzeki na południe, poza miasto. Kosztowne przedsięwzięcie zakończone zostało w 1972 roku, ale jego miejsce dawnego koryta rzeki pozostało bezużyteczne. Postanowiono stworzyć park miejski, miejsce pełne zieleni, kultury i rozrywki, przechodzące przez miasto, który wykonano w 1986 jako największy park miejski w Hiszpanii.
Odcinek parku Turia naprzeciwko Ensanche jest jednym z piękniejszych, zaprojektowany przez architekta i urbanistę Ricardo Bofill. Jest to część rzeki charakterystyczna ze względu na historyczny most Pont de Fusta (zbudowany w 1591 roku), polem otoczonym pomarańczami i fontannami oraz most przy Palau de la Música. Palau jest innym symbolicznym budynkiem w mieście. Jest to filharmonia będąca siedzibą orkiestry Walencji. W miesiącach letnich przez Palau ma miejsce wydarzenie Filmoteca d’Estiu, czyli letnie kino z dużym ekranem, gdzie pokazywane są filmy z klasyki kina.
Jak już wspomniano, w dzielnicy znajduje się mnóstwo budynków w stylu secesyjnym. Ten wiedeński styl dominuje w okolicy, ale również można dostrzec modernizm, neogotyk, eklektyzm i art deco. Spacerując mija się pojedyncze budynki historyczne: przy calle Sorni budynki Dragones i Cortina, na placu Cánovas budynek Chapa w formie wypukłej, przy ulicy Cirilo Amorós budynek Ferrer- wiele przykładów architektonicznych dobrego walenckiego gustu.
